[مريم السباعى.]

كتبتها من ارض الواقع فى يوم التدريب الميدانى لينا فى كلية التربية
كنا سوا
اطفال بنلعب
من فرحة الدنيا
بنسكر ونشرب
ملايكة فى روح بشر
اطفال زى القمر
كلهم على كلمة وحدة
ميس ميس العبى ويناوالفرحة ملينا
بيلعبو فى الجنينة زى عصافير الجنة
زى النسمة
باجمل بسمة
وضحكة من القب صافية
وعنين جميلة وبريئة
مفهاش الا حب وفرحة
متفهمش فى اى غش
ولا تعرف اى غيرة
وفجاءة
صوت صرخ
قلبى اتفجع
الواد وقع
والرمش الصغير من عيونو
بقا مليان الم
ودمع
وانا
فى ثانية وحدة ومش فى اتين
كانى امى بقالى سنين
لقيت حضنى خطفه
وقلبى بحنانه حوطه
وكل دمعة من عيونو
كان جراح بتنزف من قلبى وبيرحولو
وبيتجمعو على كلمة
سلامتك ياروح روحى
من دموعك الغالية
يا اااااااالله
من لحظة يالا العجب
الواد فى حضنى بيتنهد من التعب
ودقيقة ونام على صدرى زى الملْك
كان حبة توت من الم جف وبالحنان رطب
وكلها دقيقة والضحة فتحت على وشه
وعنية بترمش من السعادة
كان محلصش اى اى حاجة
بذمة فى قلب صافى كدة
بعيون مليها الصراحة
بينطق حبيبى بكلمة وحدة
اطمنى انا بخير
يا ميس ماما

مريم السباعى