[To Be Is To Do]

بصى أنا رأئي ( خصوصا فى المواد الأدبيه )
إن الاجابه تكون بنص الكتاب بالظبط
طب ليه ؟ .. حاجات كتير منها

1) مش كل إللى بيصحح بيكون فاهم الماده فمعظم المدرسين بيبقوا ماسكين نموذج الإجابه وماسكين ورقه الطالب وبيقارنوا اه الحته دى كاتبها تمام درجه لا الحته دى مش كاتبها أنقصه رغم إنك ممكن تكونى كاتبه معناها لكن لا حياه لمن تنادى (( مش كل المصحيين بيفهموا ))

2) سيبك بق من إللى مش فاهم حاجه ونيجى لواحد بيفهم بيصحح بيبقى عايز حاجات معينه فى الإجابه بيدور عليها لاقاك كاتبها تمام درجه مش كاتبها بتنقص وساعات لما تعبر بإسلوبك مبتجبش نفس المعنى غللى بيبقى مطلوب

3) والأهم بقى : لما تحفظ من الكتاب بالنص بتدخل الإمتحان تحل تمام تمام تمام طب نسيت حاجه مش فاكرها من الكتاب بتبدأ تقولها باسلوبك ودى بتبتقى حاجات بسيطه كده .. طب انت اصلا مش حافظ بالنص وجيت فىالامتحان نسيت الكلام اللى حافظه باسلوبك كده مش تمام خالص

4) على حسب إللى بيصحح فيه مدرس كان معود الطلبه بتوعه انهم يعبروا بإسلوبهم فلما يصحح ورقتك حيبقى فاهم انك بتكتب باسلوبك فحيديك الدرجه وفيه مدرس كان متشدد جدا مع الطلبه انهم يحفظوا بنص الكتاب وساعتها مش حتعجبه اجابتك

5) الموادالأدبيه خاصه علم النفس والفلسفه الكتاب فيها مش مرقم الاجابه 1 2 3 فلما ييجى يحطوا النموذج بيرقموا الإجابه 1 2 3 وكل نقطه عليها درجه مثلا
فبيبص على النقطه 1 كاتبها تاخد درجه نقطه 2 نقطه 3 وهكذا فساعتها النموذج مش فى مصلحه الطالب لكن لو النموذج كاتب الكلام تحت بعضه دون ترقيم يبقى احسن لانه حيبقى كاتب مثلا 4 سطور فى المضمون وكذلك اجابتك فى نفس الرينج فحتاخد الدرجه كامله

الكلام مش مش تأليف ومش من وحى خيالى على فكره ده من مدرسين بيصحووا بقالهم سنين وعارفين المهزله إللى بتحصل فى عمليه التصحيح