[مريم السباعى.]

والروح فى السما السابعه

بتجلى نفس فى المنتهى

يدور مع الصبا فى السحاب

يرجع لنفسه المرهفه

وحياته تتلخص سيجارة

دخنها مكتوم بالضنا

بيتكثف دموع فى عينه

وتتبخر هوى بارد
......


قمه ثباته فى الوشوش

بقيمة فكره الى مش ثابت

وبقوة قسوته فى الملامح

بقيمه ضعفه كما العصافير

مكسور قوى

وجناحه مصمم يطير

فوق جراحه المؤلمه

فوق مشاعره الجارفه

لحب مش ساكن غير خياله

بيعشش الم بخيوط ماضيه

والقلب كهف

عتم من كتر القسى

برد من كتر الوداع

وبرغم كونه بطبعه شارى

بقا بزمن بياع !

بقلم /اشرقت الشمس