اقتباس:
المشاركة الأصلية كتبت بواسطة travel
بص
حكاية ان الاباء تقعد تجيب فى الماض والحاضر والمستقبل كمان لو ينفع:D بتتعمل
يعنى فى البيت
من نفسهم كده كل سنة مرة
لازم يتعمل حفلة معايا:D
كل اللى نفسه فى كلمة بيقولها
حتى الابناء(اللى هما اخواتى)
بس بصراحة انا بنفض
بحس انى لما اسيب اللى قدامى يتكلم
ببقى (ضربت عصفورين بحجر)
اهوا منه ميبقاش الغلط راكبنى
ومنها اللى قدامى بيولع اكتر:D
بس المثل ده مش بينطبع على (الاباء)
على الابناء بس(اللى هما اخواتى):D
وده مش ضعف
بالعكس
(القوى منكم من يتملك نفسه عند الغضب)
لان الرد سهل
بس انا مش بحب ارد على الغلط بغلط زيه واكبر منه
نيجى بقى لحكاية الفلوس وكده
بص
انا مش كنت بحس بالموضوع ده
لكن لما اتعملتلى الحفلة بتاعة السنة دى
حسيت فعلا بالكلام ده
اتجابتلى الزكرياااااااااات
واللى حصل فى الثانوية العامة وكده
لانها كانت دمار فعلا
لكن لما نتعرض للموضوع ده
هتلاقينا منقسمين فى اتجاهين
اتجاه هيقولك
انه هيرد ومش هيسيب حقه علشان ميحسوش ان اللى قدامهم ضعيف
وهيفضلوا يتكلموا كتيير
وهيقول انا طهقت وزهقت والكلام ده
وانه هيسيب البيت او
انه يشتغل علشان محدش (يكسر عينه)
واتجاه تان هيقول
لا دول برضه
مقدرش اقولهم لا
بالعكس انا عليان دين لازم اردهلهم
والمفروض ماردش
دول مهما كان برضوا (الوالدين)
والدين نهانى عن كده
بس بغض النظر عن الدين
(علشان الزمن الجميل اللى احنا عايشيين فيه)
والمفروض ان كلنا نبقى تبع الاتجاه التانى
وانا بصراحة تبعه علشان حتة معينة
انى فعلا عليا دين مش هقدر اوفيه
حتى ولو جزء منه
.......
لكن مهما كان الام والاب بيقولوا كلام
ده ميكنش سبب ان الابن او الابنة
بسرحوا بعقلهم بعييد
ويكونوا فى دايرة الهلاك
وبرضه ده مش سبب انهم لما يحققوا هدفهم يبعدوا عن الاباء
بعد ما تعبوا وربوا يتعمل فيهم كده
يتخلى عنهم الابناء بمجرد ما الفرصة تجيلهم
صراحة اللى بيسبب الكلام ده
هما الاصدقاء
ناس هتعارضنى فى الكلمة دى
بس هى دى الحقيقة
الاصدقاء هما اللى بيعملوا كده
ممكن مثلا واحد او واحدة يحكى لصاحبه او صحبتها مشكلة
او حاجة
مثلا انا مش بخرج فى الحتة دى علشان ماما او بابا مش عاوزانى تو عاوزنى اخرج
انا مش بعمل كذا علشان عندى مش موافقين
انا حصل معايا ........... ومش عارفة اعمل ايه
فى وسط الكلام ده
كطبيعة بشرية فى الانسان
لما بيكون فى المواقف دى تفكيره ممكن يختل شوية
بيكون مع احساسه
بيبقى عاوز يسمع نصيحة او عاوز يتكلم مع اى حد والسلام
وفى الوقت ده ممكن الاتجاه التان(الصديق)
يكون هو السبب فى المشكلة دى
والكلام ده
انا مش بقوله من خيال
ده اللى انا بلاحظه وبشوفه
ومحدش يضحك على نفسه
مش شرط الصديق
انا اقصد اى حد
......
استنى شوية بقى
فاضل سؤالين هرد عليهم بس اجمع فكرى علشان اعرف
ارد
لحسن باين عليا هنجت فى النص:D
|
يعنى هقولك ايه ياترافل
ارحمينا بقى شوية من ردودك
بس بجد رد مقنع جدا جدا جدا
أسعدنى وجودك فى الموضوع كثيرا
اقتباس:
المشاركة الأصلية كتبت بواسطة SmSm Basha
[/center]
اولاً : شكرا ليك يا احمد على المواضيع الجامدة دي
ثانياً :
1 لا طبعا لان اهانة الآباء وان كانت تزيد عن الحد في بعض الاوقات فهي حفاظا على مصلحة الابن و حرصا عليه من تكرار اخطاؤه مرة تانية
2 لا طبعا لان مهما كانوا هم اللي ربوا وكبروا و شربوا و نيموا و و و
3 انا قلت لك ...... الاهانة ليها هدف بس مش لازم تبقى اهانة بالمعنى المحدد ممكن تبقى سياسة ثواب وعقاب او باسلوب تربوي (:Dسوري يا مدرسين :D)شوية عن كدا
4 السؤال دا بقى للاسف مش عارف اجابته .... بفكر فيه كتييير اقعد اقول انا عملت ايه يتاهل كل دا :Dبس مش عارف بتوصل في البنهاية مع نفسي و اقول يا واد يا سمسم دول ابوك و امك يعني اكييد قلبهم على مصلحتك و يمكن هم شايفين ان الخطأ دا مش ينفع تعمله تاني او تكرره مع حد غيرهم في الدنيا العجيبة دي
5 عشان يبقى عندنا دم :D و نحس بيهم و نعرف ان هم مهما كان بيحبونا و مش لازم نفتكر في يوم من الايام ان الاهانة دي لمجرد الاهانة و ان لما نحقق هدفنا نفتكر ان الاتنين دووول مهما كان في يوم من الايام عملوا كذا و كذا و كذا
دي كانت اجابات الاسئلة من وجهة نظري و من رؤيتي للامور دي بيني وبي آبائي :D
وان كان البعض زي ما قلت يا احمد بيعملوا اهانات شديدة يبدا للاسف النسان يحس ان في كره مش حب من جانب الوالدين و كان في جمله حلوة اوي في مسلسل حضرة المتهم ابي كانت بتقول "لما الام يكره ولادها يبقى مفيش حد بيحب حد" ..... دا بيدل على ان احساس عدم الحب من الوالدين بيفقد الابناء المشاعر تماما في الحياة
في النهاية اسف على الاطالة و شكرا ليك مرة تانية يا احمد على الموضوع
|
والله كلامك تمام
شكرا ياسمسم على مرورك الجامد جدا
ولى بقية ان شاء الله
وتعليقات أخرى على الردود