[beautiful pearl]

الفصل الحادى و العشرون

بعد ما محمد طلب الطلب اللى كان صعب تنفيذه من احمد و احمد كان قاعد محتار مش عارف يعمل ايه فكر يسأل ندا اللى كانت مشغولة بالمذاكرة استعدادا للامتحانات و كانت عامله تذاكر و تلخص و الحاجات مرمية و السرير مليان بورق التلخيص و الكتب بتجمع المعلومات فاتصل بيها و اتكلموا و قالوا:

احمد:سلام عليكم

ندا:و عليكم السلام

احمد:ازيك يا ندا و ايه اخبارك فى المذاكرة عايزك تعدى بقى عشان نتجوز مش تنامى و فى الاخر تقوليلى خليهم 4 سنين

ندا:لا اطمن و بعدين احنا قلنا الاجازة دى مش تحمد ربنا و لا ارجع فى رأيى

احمد:لا ابوس ايديك ده انا ما صدقت

ندا:مالك يا احمد صوتك متغير

احمد:طول عمرك عارفنى كنت عايزة اسألك و اخد رأيك فى حاجة

ندا:خير

احمد:خير ان شاء الله اصل محمد طلب منى طلب كده و مش عارف اعمل ايه

ندا:طلب ايه

احمد:اصله كان عايزانى اكلمله نور و اشوف لو توافق انه يتقدملها

ندا و الفرحة تطير من عينيها:بجد

احمد:يعنى ههزر

ندا بفرح:طب مبروك

احمد:مبروك على ايه ازاى انا اكلمها هى بتحبنى و انا اروح اقولها اتجوزى حد تانى

ندا:اه نسيت بس ما تقولش بتحبك بس

احمد:انا فى ايه و لا ايه

ندا:طب انا ممكن اقولها على اساس انى طبعا معرفش حاجة

احمد:ممكن بس ممكن تتضايق

ندا:ما افتكرش اصلى هاتصاحب عليها الاول

احمد:طب و المذاكرة و الامتحانات

ندا:قول لمحمد يصبر بقى و انا هابقى اجى على فترات المكتب كده و اتصاحب عليها

احمد:بس لو هيأثر على المذاكرة مش مهم

ندا:قلبك على الامتحانات و لا عشان نتجوز

احمد:على الاتنين

ندا و هى بتضحك :اه قول كده

احمد:اه اقول كده و نص كمان مش كفاية خدت الموافقة بالعافية

ندا:مش تحمد ربنا انى اديتك الموافقة و لا اسحب الموافقة بقى

احمد:ما قلنا خلاص انتى هتذلينى

ندا:و انا اقدر بردوه

احمد:ايوة كده قولى كلمتين حلويين مش من اول المكالمة ما قولتيش حاجة غير عماله تذلينى

ندا:انا باذلك

احمد:اه

ندا:اخس عليك شوفت بقى مين اللى مش بيقول كلام حلو

احمد:انا اسف حقك عليا و بعدين مش تقوليلى كلمة حلوة كده ده انتى هتذاكرى مش المفروض نستغل الوقت ده

ندا:طب نقول ايه يا حبيبى و بعدين انا قلتلك قبل كده ما باعرفش اتكلم كده و انت قولت هتعلمنى بعد ما نتجوز استنى بقى لحد ما نتجوز

احمد:هى ايه انتى فاكرة هاعلمك ايه يعنى
انتى بس قوليى اللى بتحسى بيه معايا عبرى عن مشاعرك هو ده الدرس شفت سهل ازاى هاديك امتحان تنفيذه عملى بقى

ندا:مش لما اخلص اللى عندى الاول

احمد:لا ده مش زى اللى عندك اللى عندك تزهقى منه لكن ده لا صحيح انتى هتيجى امتى المكتب

ندا:خليها مفاجأة مش محددة يوم و بعدين ما اضمنش المذاكرة بس قول لمحمد يستنى

احمد:بس انتى متتأخريش قوى عشان هو مستعجل و قاعد على اعصابه عشان ممكن ما توافقش و الواد يتصدم بقى و يدخل فى حالة نفسية و بعدين يهرب من المستشفى و فى الاخر ينتحر

ندا:ايه ده كله هو انت اتفرجت على فيلم نور الشريف من شوية و لا ايه و بعدين هو اتكلم معاها

احمد:لا اتكلم معاها و لاحاجة بقولك ايه انا طولت عليكى اسيبك تزاكرى بقى عايزة حاجة

ندا:عايزة سلامتك

احمد:الله يسلمك يا حبيبتى يلا سلام عليكم

ندا:و عليكم السلام

قفلت ندا و انتهت المكالمة و رجعت ندا لمذاكرتها و احمد دخل ينام وراه بكره شغل كتير و هيروح مواقع البنا يطمن الشغل ماشى ازاى
فى اليوم التانى الساعة 7 صباحا

ندا لسه نايمة كانت سهرانة بتذاكر امبارح و نامت الساعة 6 و احمد صحى و لبس و بيفطر و محمد كان فى سكته للمكتب و نور كانت بتلبس لسه البنات دول دايمين متأخرين فى الحاجات دى
الساعة 8 والكل فى المكتب و الشغل ماشى
الساعة 9 احمد كان فى مواقع البنا و محمد كان بيتكلم مع نور فى الشغل حجة طبعا كل ده و ندا نايمة

جات الساعة 2 و احمد رجع المكتب تعبان جدا وراه شغل لازم يشوفه و هيقابل ناس مهمة
ندا صحيت من النوم اخيرا و نور روحت البيت
ما بتكلمش مامتها اليومين دول بينهم خلافات لكن طبعا مامتها راحت تكلمها و تغلس عليها و اسفة فى كلمة تغلس بس ده شعور نور لكن لم تنجح محاولتها فلقد كان قلب نور من ناحيتها يحمل الكثير منما تفعله تجاهها و لا يستطيع النسيان عند محاولة للصلح

اما ندا استطاعت ان تأخد رقم تليفون نور وقررت التكلم معاها فى التليفون و لكن مش عارفة تتحجج بايه ندا اتصلت بنور و فى ذلك الوقت كانت نور شاردة بفكرها تفكر فى حياتها التى لا تعرف كيف ترسمها و تعيشها انها تحس انها ضائعة بلا ونيس و اصدقاء لم تعد مثل الاول نور الروشة العسولة المجتهدة اصبحت حزينة دائما شاردة بفكرها الى حيث لا تدرى انها حتى لا تدرى فيما تفكر و لا حتى تفكر فى شغلها كالاول انها حتى لا تحب الهندسة انها تحب الصحافة و تحس انها لا تعمل بهمة انها تحتاج وقفة مع نفسها تحتاج ترتيب حياتها و دار بينهم حوار

ندا:السلام عليكم

نور:و عليكم السلام مين معايا

ندا:انا ندا مرات احمد (تقولها و هى تحس انها ثقيلة على لسانها كلمة جديدة عليها مش متعودة)

نور:اه ازيك

ندا :الحمد لله انتى ايه اخبارك

نور:بخير الحمد لله خير فى حاجة

ندا:لا ابدا بس كنت عايزة يعنى نبقى اصحاب

نور:اه قوى قوى

ندا:شكرا كنت عايزة نتكلم شوية فاضية

نور:اه فاضية معنديش حاجة

ندا:طب هابقى اكلمك اقولك على معاد نتقابل فيه بس يا رب تكونى فاضية يلا عايزة حاجة

نور:لا شكرا سلام عليكم

ندا:و عليكم السلام

انتهت المكالمة و تركت انطباعا عند ندا و نور
فانبسطت ندا من مرور المكالمة بسلام و حست ان نور انسانة طيبة فعلا و ده اللى شجعها تتصاحب عليها اما نور فكانت مبسوطة و قلقانة فى نفس الوقت فماذا تريد ندا من نور اتريد صحبتها ام ماذا
و كانت مبسوطة لانها مرتاحة لها تحس انها ستكون صديقة مخلصة
و لكن يأتى سؤال يطرح نفسه
هل من الممكن ان اتنين يحبوا واحد يكونوا اصحاب يعنى مش هيبقى بينهم كلام عليه مثلا او هيرتحوا لبعض قوى و هما الاتنين بيحبوه مع العلم ان واحدة منهم هتتجوزه؟؟
يلا هنيئا لك يا احمد انت خسران حاجة