[dedy_dody]

بجد باجماعة كل اللى يقرأ اللى انا كتباه ده يقرأ الفاتحة لصديقة عمرى وتوام روحى سمر اللى رحلت عنى انا وأختهاالتوأم نهى وبجد صعبان علينا فراقها اوى وادعولنا ربنا يصبرنا والله يرحمها....
من غير إختيار


فى لحظة غروب وإنكسار...
ابتدى الحزن يبنى أسوار....
وإبتدى الدمع من عيونا ينهار....
وسكتت كل الاصوات وإنطفت كل الانوار....
وتاهت كل وحده فينا مع خيالها فى مشوار....
مشوار طويل مع ذكريات حبيبة رحلت فى صمت مع ضوء النهار....
رحلت ومكنش بإيدها تختار....
راحت وهى سايبة معانا ذكريات وحكايات وأسرار...
وزى نهاية أى مسرحية كان لازم ينزل الستار...ومفيش بإيدينا إختيار....؟

القصة ياجماعة ان احنا كنا فى سنة تالتة كلية تربية انجليزى وكنا فى امتحانات اخر السنة وكان باقى مادتين بس ونخلص الامتحانات ونبتدى بقى فى الاجازه ونحقق كل اتفاقاتنا كنا رايحين المصيف سوا وبعدين مسافرين السعودية وهنتفسح ونقضى اجازة حلوة زى كل سنة ورجعنا من امتحان الماده اللى علينا وكان بعدها يوم اجازة وبعدها الامتحان اللى بعده وقجأه ومن غير سابق إنذار تعبت صحبتنا وراحت المستشفى ورحلت قدام عنينا انا وأختها التوام ربنا يصبرها ويخرجهامن الحالة اللى هى فيها وانا كمان بجد مش عرفين نعيش من غيرها ربنايرحمها وحشتنى اوى انا كنت بحبها اوى ولسه بحبها اكتر كمان هى عايشة لسه فى قلوبنا وعمرها ماهتموت...