ألف ورده شكر

[فارس الأحزان/ضياء الدين سعيد]

ألــــف ورده للـــــى حــــرر قلبـــى مــن الحصــار

ألــــف ورده للـــــى رجــــع قلبــــى لمــــاضى دار

ألـــف ورده وكلمـــــه شكـــــر منــى للى خـــــــان

إللـــى خَلـــى الكـون بحاله ينسى شىء إسمه الأمان

إللـــى كتــــــب بدمــــى يـــوم خيانتــه على الرمال

إللــــــى بــــاع وخلــــى الدمــــع على الخـــد ســال

بالخيـــــانه واللعـــب بالقلـــب إللى عمرة ما خــان

بنـــت حـــــلوة كاـنت بتصور فيلم هندى من زمان

كانــــــت تعبــــر عالخيانـــــه واللى دار من زمان

كـــــــان سلاحهــــا فى إيديها يطعن الحب والحنان

كــــــان فى إيديها سلاح شديد دمر القلب اللى مات

كـــــــــل طعنـه من سلاحها تخلى قلبى يقول أهات

مــــن يوميهـــا وقلبى نفسه يثأر من مــاضٍ فــــات

دا اللــــــى مـــات قلبــى اللى كان بيحبها أيام زمان

لكــــــن خـــــــلاص قلبــــى اللى كان بيحب مــات

ولـــــــو جابولــه قلـــوب تصالحه من النيل للفرات

هيــقـــول خــــلاص دا اللـــى كـــــان بيحب مات

ولو الشمــس طلعت فى الظلام والقمر فى عز النهار

هقــــــول خـــــلاص قلبـى اللى كان بيحب مـــــات

دا كـــان بيصرخ أيام زمان لكن دلوقت من المحــال

يرجــــع لقلــــب جرح فيـــه وخان الحــب والأمان

DEYAA ELDEN.S.T