أنا مش كتاب وزارة
من سنين وأنا فى الصدارة.. فى كل شارع وفى كل حارة.. بأشرح بشويش وأفهم أحمد وفريد وسارة.. وكل سنة بأفرح وبتبقى مفاجأة سارة.. لما الكل ينجح ويبقوا آخر شطارة.. وفجأة.. ومن غير إشارة.. لقيت نفسى قاعد فى ركن م العمارة.. حاولت أفهم واسأل هى إيه العبارة؟.. قالوا لى: إنت خارجى وراحت عليك يا خسارة!!
طول عمرك عبيط وساذج مش هارش العبارة.. لو كنت كتاب حكومى أو تابع للوزارة.. أو ماسك فى إيدك طبلة أو حتى زمارة.. كنت هتبقى هايل ومش شاعر بمرارة.. أو تدفع «الأوبيج» وتاخد البشارة.. وترجع تانى شغلك معلق أحلى شارة.. أو خليك فى حالك وروح ولع سيجارة.. حسيت إنى دايخ وشاعر بحرارة.. وأغلفتى أنا وزمايلى م الغيظ عملت شرارة.. يا خسارة يا ألف خسارة.. كل ده عشان أنا مش كتاب وزارة.. طيب افتح يا عم عبينا فى الشكارة.. خليهم يخلصوا منا فى قطر أو عبارة.. ومهما عملوا فىّ.. مش هبقى كتاب وزارة.
انا بقى كتاب الوزارهانا بقى كتاب الوزاره**كلى مكسب موش خساره هدفى يبقى العلم علم**ياابنى ولا يبقاش تجاره وانت نسخه باهته منى**وانت سارق منى سنى انت موش عايز تسيبنى**يعلا صوتى ف كل حاره كل دا لانك جبان**جندى زايف فى الميدان كنت فين ايام زمان**فين مكانك فى الاداره انت جبت مؤلفينك **ياخدوامنى ويملو عينك ياللى كان فارغ معينك**ولاكانش فيه اناره انت جيت من اجل قله **تستفيد منك ياقله من ايرادك تبنى فيلا**ولا مصنع او عماره ياللى منى خدت اسمك **واقتبست باسمى رسمك لو على التزوير حااحاسبك**تلقى منى الف غاره
03-10-2010, 05:54 PM
أنا مش كتاب وزارة
العرض الشجري
