كنت بتعمل ايه ؟! .. احكيلنا ..

[..Just Stop]

سلام عليكم
ازى حضراتكم يارب تكونو بخير
..
هحكيلكم الحكاية من البداية

بديهى جدا ان اى حد هيتريق بعد ما اخلص كلام او فى اثناء منا بحكى

]ياللا نقول واحد
هقسم الحكاية على فقرات
وهبتدى اول فقرة بعد نقطتين ..
صرخة حياة
كانت البداية فى
30/9/1989
..

العصر تقريبا اتولد اخويا
واول مانزل صرخ زى باقى الناس ما بتصرخ اول ما بتتولد
..
بعدها بخمس دقايق تقريبا انا اتولدت ..... بس الغريب فى الامر انى مش زى باقى الاطفال لانى مصرختش اول ما اتولدت

طبعا الكل افتكرنى ميت وركنونى على جمب واهتمو باخويا
..
بعدها بشوية الدكتورة او الداية مش هتفرق شافتنى ففضلت تضرب فيا _ ربنا يسامحها _
ونتيجة للضرب دا مقدرتش اكمل استعباط واعمل فيها ميت

..
فقومت صارخ مرة واحدة ودى مش صرخة الحياة انا صرخت لان الداية كانت اديها تقيلة شويتين
..
الحمد لله خلاص صرخت وجيت دنيا جديدة بدل دنيا الظلام اللى انا كنت فيها
من المعروف ان التوأم بيبقا نازل واحد فيهم شادد حيله وواحد هزيل
انا بقا وبلا فخر كان حيلى مقطوع
... واخويا اللى نزل شادد حيله
..
كنت نازل تعبان شوية المهم بعد صراع مع الدكاترة والحقن والايام الكحلى دى عدا التعب عى خير وبقيت كويس
فى وقت التعب دا كانو لازم هيسمونى اسم
..
فاتفقو انهم يسمو اخويا " محمد "
اما انا فاحتاورو فى تسميتى انقسمت الاسرة لفريقين الفريق الاول عايز يسمينى باسم جدى
والفريق التانى عايز يسمينى محمود
المهم جه حكم مابينهم وقال احنا نتذاكى على الواد ده
..
احنا نسميه محمود ونندهه باسم جده
المهم استقرو على تسميتى فى شهادة الميلاد محمود
كبرت شوية بشوية وسط اهلى اسرة متوسطة الحال
ومش عايز اقول عددنا علشان متتخضوش
كبرت بقا عندى سنة تقريبا ....
فى الوقت دا جالى مرض ومش عايز اقوله علشان مش ناقص تريقة من حد ومحدش يسأل ويقول ايه
المرض دا فضل فترة كبيرة ودكاترة ومستشفيات وادوية وسرنجات
كانو بيقولو الواد ده اتولد علشان يموت ( ودا بعدهم طبعا )
..
بس انا فضلت صامد للتعب دا وفضلت كطفل مناضل لحد ما عديت منه بستر ربنا لانى كان مكتوبلى انى اعيش ......
وبكدا تكون اول فقرة انتهت يارب تعجبكو

للمزيد تابعونى فى الفقرة اللى جاية
هتكون بعنوان
تشرد بائس

::
دمتم فى رعاية الله