|
#91
01-10-2008, 01:30 AM
|
||||
|
||||
اقتباس:
__________________
يا رب اهدي قلوبنا اللي بعدت عن طريقك...وفي طريقها..خليت بينا..يا رب وحدك الهنا.. مالناش في الكون غيرك..قوينا و اشفينا..
 
|
|
#93
01-10-2008, 09:59 AM
|
||||
|
||||
|
أحسن قصة قيتها على النت ( لإن هى الأولى أساسا )
 , بس الحمد لله الأمن مستتب بين ندا و أحمد لحد دلوقتى , و لونهم لما يقعدوا مع بع يتنيهم فى الكلام يقولوا ( مش انتى قولتى / و مش نت قولت ) مقضينها اقتبسات , حاجة توتر , بس لو اتجوزوا هيبقوا ناجحين و دا من بعد ما ندا ربنا هداها شوية , بس باين أول اختلاف أهه بين الستات ( الديكور ) يا سلام بقى لو ندا طلعت المطوة و نور جابت الساطور من الشنطة - - هتبقى القصة مشوقة أكتر و فيها إثارة ههههه - - شكرااااا تانى , و مستنى التكملة....
__________________
ومن يتهيب صعود الجبال ,,, يعش أبد الدهر بين الحفر
|
|
#94
01-10-2008, 03:18 PM
|
||||
|
||||
|
حلو اوى كده مفروض مش تامن لحد تى لو احمد .. والبت نور دى رخمه بجد .. خليها تغير الديكور بس تبعد عنهم
|
|
#95
02-10-2008, 12:07 AM
|
||||
|
||||
|
يووووووووووووووووووووووة
بسرعة عاوزين الباقى مش قادرة استنى
__________________
I am not afraid to stand alone
|
يا جميلة|
#98
02-10-2008, 03:29 PM
|
||||
|
||||
|
الفصل التاسع عشر بعد ما ندا ونور كانوا بيتكلمواو ندا قالت ندا:و لولا تعدد الاذواق لفسدت السلع  (جملة جامدة قوى من ندا كده الماتش واحد صفر لصالح ندا)  نور:مش قصدى انا كان قصدى بس التجديد و التغيير و عموما انا اسفة  احمد:ما حصلش حاجة مفيش داعى للاسف ندا:عندك حق يا احمد ما حصلش حاجة يا انسة نور و انا اسفة لو كنت ضايقتك بكلامى نور:لا مفيش مضايقة و لا حاجة و انا اتشرفت فعلا بمقابلتك عن اذنكم احمد:اتفضلى خرجت نور من مكتب احمد و هى خاسرة اول جولة و داخل مكتب احمد كان فى اتنين بيتكلموا: احمد:ملكيش حق تقوليلها كده ندا:و انا قولت ايه يعنى احمد:يعنى كلامك كان جامد شوية ندا:انا ما قولتلهاش حاجة و بعدين انا شايفة ديكور المكتب حلو قوى مش محتاج للتغيير و بعدين دى اول يوم تشتغل فيه عايزة تغير ديكور المكتب امال تانى يوم هتيجى تعمل ايه  احمد:طب سيبك من الموضوعع ده بس ايه المفاجأة الحلوة دى ندا:ابدا كنت معدية انا و اصحابى على واحدة صحبتى ساكنة هنا فقلت اعدى عليك بالمرة احمد:و اهى فرصة اشوف نور اللى احمد كان بيحبها صح ندا:طول عمرك نبيه يا حبيبى  يالا بقى احمد:يالا فين ندا:انا عازماك النهارده على الغدا احمد:يا سلام ندا:ايه عندك مانع احمد:عندى مانعين اولا انى ورايا شغل ثانيا ان انا اللى هعزمك ندا:مش هنختلف مين يعزم مين انا و انت واحد بس ايه مش هتقدر تأجل الشغل لبكره احمد:يتأجل طبعا يتحرق كمان اهم حاجة حبيبتى يالا يا روح قلبى ندا:خد بالك انا سايبك تقول براحتك و اقول بت يا ندا بكره يسكت لكن مفيش فايدة احمد:و لا هيكون فى فايدة  ندا:بقى كده احمد:اه عندك مانع ندا:امرى لله كله من الكلية ما انت كنت كويس لازم تتغير يعنى احمد:لا مش من الكلية منك انتى مش انتى اللى جيتى متأخر ما انا لو كنت شفتك ما كنتش اتغيرت لو كانت عرفت ان ده بيعجبك ندا:يا سلام طب يالا بقى عشان محدش يجى و تشتغل احمد:يالا خرج احمد و ماسك ايد ندا   و قال لمحمد انه هيمشى و طلب منه يأجل مواعيد النهارده و نور شافتهم و هما خارجين و ماسكين ايد بعض و كانت هتطق و خرجوا و رحوا يتغدوا و هما قاعدين بيتكلموا و لكن فى المكتب محمد:انسة نور نور:خير فى حاجة محمد:لا مفيش محمد معجب بنور ده اللعب بدأيحلو نور استغربت بس ما خدتش فى بالها لكن فى المطعم كان ندا و احمد اخر انسجام  احمد:فكرتى يا ندا ندا:اه احمد:و وصلتى لايه ندا:بص احنا ممكن نتجوز شهر 7 ها ايه رأيك احمد:موافق طبعا طبعا يا احلى و اجمل ندا ندا وافقت لما لقت اللعب بدأ يشتغل خلوا بالكم هما فى شهر 4 و الفترة الجاية امتحانات ندا هتكون مشغولة و نور هتكون بتعمل العايب مامتها 
__________________
يا رب اهدي قلوبنا اللي بعدت عن طريقك...وفي طريقها..خليت بينا..يا رب وحدك الهنا.. مالناش في الكون غيرك..قوينا و اشفينا..
آخر تعديل بواسطة beautiful pearl ، 02-10-2008 الساعة 03:49 PM
|
|
#101
02-10-2008, 06:57 PM
|
||||
|
||||
|
يلااااااا بسرررررررررررررررررررررعه مستنيه الباقي بفارغ الصبر
القصه جاااااااااااامده مووووووووووووت ميرسي ليكي
|
|
#102
02-10-2008, 10:02 PM
|
||||
|
||||
|
الفصل العشرين بعد ما احمد اخد الموافقة من ندا طار هو و هى على البيت و فاتح مامتها و باباها و وافقوا  و فى الناحية التانية نور مع مامتها  الوالدة الشريرة طنط ثرايا:اخبارك ايه مع احمد نور:و انا كان ليا امتى اخبار مع احمد ثرايا:يعنى ايه<_< نور:يا ماما خلاص احمد اتجوز ربنا يهنيه هو و مراته بقى انا مش هاضايقهم انا عايزة اشوف مستقبلى و اركز فى شغلى  ثرايا:شغل ايه اللى تركزى فيه ركزى فى احمد يا عبيطة و هو كده كده صاحب الشغل  نور:يا ماما ارحمينى بقى خليهم يعيشوا حياتهم ثرايا:و انتى نور:انا فعلا بحب احمد و اتمناله الخير و طالما هو شايف سعادته مع ندا خلاص دى حياته و الانسانة اللى هو اختارها ثرايا:و انتى فين من ده كله  نور:انتى ليه مصممة تربطنى بيه اول ما عرفتى انه صاحب المكتب خلاص و لا انتى عايزة تبعينى لاى حد غنى مش كفاية الرجل اللى انتى كنتى عايزنى اتجوزوه ده كان اكبر منى ب 10 سنين سيبنى فى حالى بقى سبينى  راحت نور على اوضتها غاضبة كارهة ما تفعله فيها والدتها زهقت من الحياة و اللى فيها كل حاجة مامتها كانت بتحددهلها حتى الكلية مش هى اللى اختارتها كانت عايزة تدخل اعلام و تشتغل صحفية مش عارفة تعمل ايه محدش معاها سوى ربها مالهاش غيره اللى تلجأ اليها تعمل ايه و هى فى الدنيا وحيدة فكرت و فكرت و كانت فى فكرة مسيطرة على دماغها من فترة و هى انها تسافر و تقعد هناك بعيد عن تصرفات والدتها لكن تسافر فين و يا ترى هتعرف تشتغل هناك ما فكرتش كانت عايزة تسافر و بس تبعد و خلاص كانت بداخلها ثورة لا تستطيع ان تطفيها و لا تقدر ان تهرب منها نار بداخلها و هى معاملة والدتها التى لا تستطيع ان تطفئها الا بخراب بيت احمد و ندا و كيف تفعل ذلك فى الذى تحبه و هى تبعده عن التى يحبها انها تعرف ان الذى يحب يجب ان يضحى و لكن ماذا تفعل انها محطمة مشوشة التفكير لا تستطيع ان تفكر فى حل و لا تستطيع ان تنفذ كلام والدتها الذى اتعودت ان تنفذه دائما و تكتم ثورتها عليه بداخلها فما الحل سؤال يبقى راسخ فى ذهنها بدون اجابة ؟  فى المكتب فى الصباح يدخل محمد على احمد ليكلمه على فكرة محمد و احمد اصحاب من زمان  محمد:احمد عايزاك فى موضوع احمد:فى ايه يا بنى طب قول صباح الخير يا اخى الاول محمد:صباح الخير عايزاك فى موضوع مهم احمد:شكله موضوع مهم قوى فى ايه يا بنى احمد ساب اللى فى ايديه و قعدوا هما الاتنين محمد:انا بحب يا احمد و عايز اتجوز احمد:ايه ده يا سلام ده يوم الهنا محمد:بس انا معرفش هى بتحبنى و لا لا احمد:طب ما تقولها محمد:مش قادر كل ما اتشجع و اروح ما اعرفش اتكلم كأن لسانى اتشل احمد:يا اخى بعد الشر عليك من الشلل اتشجع انت بس محمد:مش قادر ما اقدرش احمد:طب انا اعملك ايه دلوقتى يا بنى و انت مش قادر تروح محمد:عايزاك تكلمهالى احمد:انا؟ هو انا اعرفها محمد:اه بس انت وافق احمد:مين دى محمد:نور احمد  :نور مينمحمد:نور اللى بتشتغل هنا احمد:و عايزانى انا اللى اكلمهالك  محمد:اه احمد:و انت تعرف عنها ايه محمد:يعنى هى بنت مؤدبة و هادية و اخلاق و جميلة احمد:و تفتكر ان ده يكفى مش المفروض تعرفها اكتر و بعدين افرض انا رحت كلمتها و هى مرتبطة منظرى يبقى ايه محمد:مش هتخسر حاجة و بعدين انا صاحبك كلمهالى موافق صح سلام  محمد ما استناش رد احمد و دبسه و خرج و احمد لسه مش متصور حاجة ازاى هيقدر يكلمها و هى بتحبه ازاى يقدر يقولها اتجوزى امر محير احمد قاعد يفكر فيه طول الليل ازاى يقولها و هى بتحبه انها تتجوز واحد تانى و ازاى يكسف محمد صاحب عمره و لما يسأله عن السبب يقوله ايه ترتيب مدبر من القدر ان يضع احمد فى هذا الموقف
__________________
يا رب اهدي قلوبنا اللي بعدت عن طريقك...وفي طريقها..خليت بينا..يا رب وحدك الهنا.. مالناش في الكون غيرك..قوينا و اشفينا..
|
|
#103
03-10-2008, 12:27 AM
|
||||
|
||||
|
الفصل الحادى و العشرون بعد ما محمد طلب الطلب اللى كان صعب تنفيذه من احمد و احمد كان قاعد محتار مش عارف يعمل ايه فكر يسأل ندا اللى كانت مشغولة بالمذاكرة استعدادا للامتحانات و كانت عامله تذاكر و تلخص و الحاجات مرمية و السرير مليان بورق التلخيص و الكتب بتجمع المعلومات فاتصل بيها و اتكلموا و قالوا: احمد:سلام عليكم ندا:و عليكم السلام احمد:ازيك يا ندا و ايه اخبارك فى المذاكرة عايزك تعدى بقى عشان نتجوز مش تنامى و فى الاخر تقوليلى خليهم 4 سنين ندا:لا اطمن و بعدين احنا قلنا الاجازة دى مش تحمد ربنا و لا ارجع فى رأيى احمد:لا ابوس ايديك ده انا ما صدقت ندا:مالك يا احمد صوتك متغير احمد:طول عمرك عارفنى كنت عايزة اسألك و اخد رأيك فى حاجة ندا:خير احمد:خير ان شاء الله اصل محمد طلب منى طلب كده و مش عارف اعمل ايه ندا:طلب ايه احمد:اصله كان عايزانى اكلمله نور و اشوف لو توافق انه يتقدملها ندا و الفرحة تطير من عينيها:بجد  احمد:يعنى ههزر ندا بفرح:طب مبروك احمد:مبروك على ايه ازاى انا اكلمها هى بتحبنى و انا اروح اقولها اتجوزى حد تانى  ندا:اه نسيت بس ما تقولش بتحبك بس احمد:انا فى ايه و لا ايه ندا:طب انا ممكن اقولها على اساس انى طبعا معرفش حاجة احمد:ممكن بس ممكن تتضايق ندا:ما افتكرش اصلى هاتصاحب عليها الاول احمد:طب و المذاكرة و الامتحانات ندا:قول لمحمد يصبر بقى و انا هابقى اجى على فترات المكتب كده و اتصاحب عليها احمد:بس لو هيأثر على المذاكرة مش مهم ندا:قلبك على الامتحانات و لا عشان نتجوز احمد:على الاتنين ندا و هى بتضحك :اه قول كده احمد:اه اقول كده و نص كمان مش كفاية خدت الموافقة بالعافية ندا:مش تحمد ربنا انى اديتك الموافقة و لا اسحب الموافقة بقى احمد:ما قلنا خلاص انتى هتذلينى ندا:و انا اقدر بردوه احمد:ايوة كده قولى كلمتين حلويين مش من اول المكالمة ما قولتيش حاجة غير عماله تذلينى ندا:انا باذلك احمد:اه ندا:اخس عليك شوفت بقى مين اللى مش بيقول كلام حلو احمد:انا اسف حقك عليا و بعدين مش تقوليلى كلمة حلوة كده ده انتى هتذاكرى مش المفروض نستغل الوقت ده ندا:طب نقول ايه يا حبيبى و بعدين انا قلتلك قبل كده ما باعرفش اتكلم كده و انت قولت هتعلمنى بعد ما نتجوز استنى بقى لحد ما نتجوز احمد:هى ايه انتى فاكرة هاعلمك ايه يعنى انتى بس قوليى اللى بتحسى بيه معايا عبرى عن مشاعرك هو ده الدرس شفت سهل ازاى هاديك امتحان تنفيذه عملى بقى ندا:مش لما اخلص اللى عندى الاول احمد:لا ده مش زى اللى عندك اللى عندك تزهقى منه لكن ده لا صحيح انتى هتيجى امتى المكتب ندا:خليها مفاجأة مش محددة يوم و بعدين ما اضمنش المذاكرة بس قول لمحمد يستنى احمد:بس انتى متتأخريش قوى عشان هو مستعجل و قاعد على اعصابه عشان ممكن ما توافقش و الواد يتصدم بقى و يدخل فى حالة نفسية و بعدين يهرب من المستشفى و فى الاخر ينتحر ندا:ايه ده كله هو انت اتفرجت على فيلم نور الشريف من شوية و لا ايه و بعدين هو اتكلم معاها احمد:لا اتكلم معاها و لاحاجة بقولك ايه انا طولت عليكى اسيبك تزاكرى بقى عايزة حاجة ندا:عايزة سلامتك احمد:الله يسلمك يا حبيبتى يلا سلام عليكم ندا:و عليكم السلام قفلت ندا و انتهت المكالمة و رجعت ندا لمذاكرتها و احمد دخل ينام وراه بكره شغل كتير و هيروح مواقع البنا يطمن الشغل ماشى ازاى فى اليوم التانى الساعة 7 صباحا ندا لسه نايمة كانت سهرانة بتذاكر امبارح و نامت الساعة 6 و احمد صحى و لبس و بيفطر و محمد كان فى سكته للمكتب و نور كانت بتلبس لسه البنات دول دايمين متأخرين فى الحاجات دى الساعة 8 والكل فى المكتب و الشغل ماشى الساعة 9 احمد كان فى مواقع البنا و محمد كان بيتكلم مع نور فى الشغل حجة طبعا كل ده و ندا نايمة  جات الساعة 2 و احمد رجع المكتب تعبان جدا وراه شغل لازم يشوفه و هيقابل ناس مهمة ندا صحيت من النوم اخيرا و نور روحت البيت ما بتكلمش مامتها اليومين دول بينهم خلافات لكن طبعا مامتها راحت تكلمها و تغلس عليها و اسفة فى كلمة تغلس بس ده شعور نور لكن لم تنجح محاولتها فلقد كان قلب نور من ناحيتها يحمل الكثير منما تفعله تجاهها و لا يستطيع النسيان عند محاولة للصلح اما ندا استطاعت ان تأخد رقم تليفون نور وقررت التكلم معاها فى التليفون و لكن مش عارفة تتحجج بايه ندا اتصلت بنور و فى ذلك الوقت كانت نور شاردة بفكرها تفكر فى حياتها التى لا تعرف كيف ترسمها و تعيشها انها تحس انها ضائعة بلا ونيس و اصدقاء لم تعد مثل الاول نور الروشة العسولة المجتهدة اصبحت حزينة دائما شاردة بفكرها الى حيث لا تدرى انها حتى لا تدرى فيما تفكر و لا حتى تفكر فى شغلها كالاول انها حتى لا تحب الهندسة انها تحب الصحافة و تحس انها لا تعمل بهمة انها تحتاج وقفة مع نفسها تحتاج ترتيب حياتها و دار بينهم حوار ندا:السلام عليكم نور:و عليكم السلام مين معايا ندا:انا ندا مرات احمد  (تقولها و هى تحس انها ثقيلة على لسانها كلمة جديدة عليها مش متعودة)نور:اه ازيك ندا :الحمد لله انتى ايه اخبارك نور:بخير الحمد لله خير فى حاجة ندا:لا ابدا بس كنت عايزة يعنى نبقى اصحاب نور:اه قوى قوى ندا:شكرا كنت عايزة نتكلم شوية فاضية نور:اه فاضية معنديش حاجة ندا:طب هابقى اكلمك اقولك على معاد نتقابل فيه بس يا رب تكونى فاضية يلا عايزة حاجة نور:لا شكرا سلام عليكم ندا:و عليكم السلام انتهت المكالمة و تركت انطباعا عند ندا و نور فانبسطت ندا من مرور المكالمة بسلام و حست ان نور انسانة طيبة فعلا و ده اللى شجعها تتصاحب عليها اما نور فكانت مبسوطة و قلقانة فى نفس الوقت فماذا تريد ندا من نور اتريد صحبتها ام ماذا و كانت مبسوطة لانها مرتاحة لها تحس انها ستكون صديقة مخلصة و لكن يأتى سؤال يطرح نفسه هل من الممكن ان اتنين يحبوا واحد يكونوا اصحاب يعنى مش هيبقى بينهم كلام عليه مثلا او هيرتحوا لبعض قوى و هما الاتنين بيحبوه مع العلم ان واحدة منهم هتتجوزه؟؟ يلا هنيئا لك يا احمد انت خسران حاجة
__________________
يا رب اهدي قلوبنا اللي بعدت عن طريقك...وفي طريقها..خليت بينا..يا رب وحدك الهنا.. مالناش في الكون غيرك..قوينا و اشفينا..
|
 |
| العلامات المرجعية |
«
الموضوع السابق
|
الموضوع التالي
»
العرض العادي
|
|
جميع الأوقات بتوقيت GMT +2. الساعة الآن 08:29 AM.
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
