شيرين وحسام

[Prof.Dr/A.T.M]

الحلقه الثاني والعشرون

نظر حسام لشيرين بعينان زائغتان تملؤهما الدموع و لم يقل غير : ليه ؟؟

نظرت اليه شيرين و قد بدات الدموع تنهمر من عيناها و قالت : عشان بحبك

حسام : بتحبينى ؟ حقيقى يا شيرين ؟

شيرين : ايوه يا حسام باحبك ، و ربنا عالم انك اغلى من حياتى

حسام وهو يهز راسه يمنه ويسره : و انا بحبك يا شيرين ، و مش حاسالك ليه ، خلاص مش عايز اعرف سيبتينى ليه ، انا بس عاوزنا نرجع لبعض ، نرجع دلوقتى و عمرى ما حاسألك ليه

اندهشت شيرين ،و ازداد المها و حزنها على ما سببته له من جراح ، للدرجه دى ؟ ده حتى مش زعلان منى ، ولا من بابى ، ده زعلان بس على الفراق ، اعمل ايه بس يا ربى ، خلعت شيرين نظارتها و بدا وجهها ذابلا من اثر المرض و لكن عيناها ، كما هما تلمعان بحبه و بدموع فراقه

شيرين : انا مش عايزه اعذبك يا حسام ، انا مريضه يا حسام ، قلبى ضعيف و مسافره اعمل عمليه ممكن تنجح و ممكن لا ، ممكن اعيش و ممكن لا ، عشان كده سبتك عشان ما تتعذبش بموتى او على احسن الظروف لو العمليه نجحت تتعذب بمرضى و بعدم قدرتى على الحياه الطبيعيه و على الانجاب

نظر اليها حسام و هو غير مصدق لما يسمعه ، ليته مات قبل ان يرى عذابها ، و لاول مره منذ حواره مع شهيره تتفتح عيناه ، لاول مره يرى ان وزنها انخفض الى النصف ، و وجهها ، احقا عين المحب ترى غير الناس ، ان وجهها ذابل و حزين

و هتف من اعماقه :ا
فداكى عمرى يا شيرين

كان هذا هتاف قلبه و لسانه فى نفس اللحظه و استمر الدمع يجرى من عيناه و قد ركع على الارض و امسك بيدها التى كانت لا تزال تحمل دبلته و لثم يداها بشفتيه

قائلاً : تتجوزينى يا شيرين ؟

نزلت شيرين هى الاخرى امامه على ركبتيها ، و سحبت كفها من بين يديه لتربت راسه و تمسك بوجهه و تقول : من يوم ما عرفتك ، و انا معتبره انى خلاص اتجوزتك و دبلتك و قلبك لسه لابساهم و وصيت لو مت ، اموت و انا لابساهم

حسام : كده يا شيرين ؟ كنت عايزه تسيبينى ؟ حتى لو ربنا كتب الفراق ، ما يبقاش بايدينا يا شيرين

شيرين : ما هانش على تتعذب معايا

حسام : اتعذب معاكى احسن ما اتعذب من غيرك طول عمرى

شيرين : كان نفسى تفضل صورتى فى قلبك زى ما هى ، من غير مرض من غير الم ، من غير ..... شفقه
.
حسام : الشفقه دى بين اتنين اغراب ، و انت لسه اجمل بنت و حاتفضلى طول عمرك كده فى نظرى حتى لما يبقى عندك تمانين سنه

شيرين : تمانين طيب قول تسعتاشر سنه

لملمت نفسها و كتمت دموعها حين رات دموعه بسبب جملتها الاخيره و قالت :ا
انا مسافره السعوديه اعمل عمره مع مامى و بابى و شريف ، و شاهى سبقتنى على امريكا عشان حجز المستشفى و الاتفاق مع الدكاتره و باذن الله حانحصلها كمان اسبوع

حسام : ان شاء الله حاكون معاكى

شيرين : انا محتجالك يا حسام ، كذبت على نفسى كتير ، لكن انا محتاجاك اوى ، بس فى نفس الوقت محتاجه احس انى ما اثرتش على حياتك و حرمتك من بعثتك و دراستك

، حسام : و انا بين ايديكى يا حبيبتى ، و حافضل كده طول عمرى و البعثه ممكن تتاجل

شيرين : كنت اتمنى من قلبى انى اكون سبب سعادتك مش سبب حزنك و وجعك فى الدنيا دى يا حسام ، بس مش بايدى ، صدقنى انا ما كنتش اعرف انى عيانه

حسام : و مين فينا بيختار يا شيرين ، لكن لازم نرضى بقضاء الله

و لاول مره يتدخل هشام بك فى الحوار : انا آسف يا حسام يا ابنى ، دى كانت غلطتى انا من الاول ، صدقنى ما كانش المقصود نخبى عليك انت ، كان بس غرضى شيرين ما تعرفش حاجه الا بعد ما تخلص السنه دى ، عشان تركز فى دراستها ، و عشان كان المفروض العمليه تتعمل فى الصيف الجاى ده
لكن حانقول ايه ، و ما تشاءون الا ان يشاء الله ، ربنا اراد ان حالتها تتاخر و بكده العمليه اصبحت ضروريه دلوقت

حسام : انا اللى اسف يا عمى ، كان المفروض اقابل حضرتك و اتكلم معاك ، لكن صدقنى لما بعت لى الفلوس حسيت انها اهانه و انك مش عايز تشوفنى تانى ، و افتكرت ان شيرين خلاص باعتنى ، و لو كنت اعرف من اول يوم شفتها فيه انها مريضه ، كل اللى كان حايحصل انى احبها زياده ، انا باترجاك يا عمى ، تكتب كتابنا قبل ما تسافروا السعوديه ارجوك ، عشان فى خلال اليومين الجايين انا هاعمل كل جهدى احصلكم فى امريكا

شيرين : لا يا حسام ارجوك ما تسبش البعثه بتاعتك ، ، ده بالضبط اللى ما كنتش عايزاه ، انى اقف فى طريقك ، ممكن تسافر بعثتك و تطمئن على بالتليفون ، كفايه يكون قلبك معايا

حسام : ربنا يسهل ما تشيليش انتى بس اى هم ، ممكن نكتب الكتاب يا شيرين ؟
ممكن يا عمى ؟

هشام : بس يا بنى الطياره فاضل عليها تلات ساعات بس ، و احنا كنا نازلين نكشف على شيرين قبل السفر

حسام : خلاص حضرتك اسبقنى على المستشفى و انا هاحصلكم و معايا المأذون
رقص قلب شيرين الضعيف بين ضلوعها ، وهى لا تتخيل انها على بعد خطوات من تحقيق الحلم الذى كانت قد فقدت الامل فيه و قالت :ا
بس على شرط يا حسام ، ما تسيبش بعثتك و تيجى امريكا ، سيبها على الله و انا خلاص حابقى مراتك و حاطمنك بنفسى بعد العمليه ان شاء الله

حسام : ان شاء الله ، اللى انتى عايزاه انا هاعمله ، و مش هاسيب البعثه

شيرين : احلف

حسام : و حيات شيرين

اقبلت ام شيرين على حسام و احتضنته بحب و كانت دموعها ملء عينيها منذ لحظة وصول حسام ثم قبلت راسه قائله : سامحنا يا حسام يا حبيبى ، انا لو اعرف انك بتحبها كده ما كنتش خبيت عليك من الاول ، بس انا خفت قلبها ينجرح و هى ما كانتش ناقصه ،لكن النهارده لما شفتها بتبتسم بعد طول غياب ، عرفت انت ايه بالنسبه لها ، ربنا يشفي حبيبتى و حبيبتك و يوفقكم سوا يا رب

قبلها حسام بحب و اخذ يطيب خاطرها وكان فعلا يعذرها الان فيم فعلت ، فقد كانت تعلم ان شيرين ليست على ما يرام ، و خافت يوم الحادث ان تتفاقم حالتها وهو ما حدث بالفعل ، و احس ان ما فعلته كان مجرد تنفيس عن خوفها و هلعها على ابنتها و على شريف ايضا . فسامحها من قلبه
كان حسام فى سباق مع الزمن ، اتصل باحد اصدقاءه الذى دله على اقرب مأذون للمنطقه و اتصل بامه ليخبرها انه سيعقد قرانه على شيرين الان قبل سفرها و لم تسأله عن التفاصيل لكنها منحته مباركتها و رضاها و سمعها تزغرد فى الهاتف ، ثم انطلق بكل سرعته للمستشفى ، ليجد شيرين قد خرجت لتوها من حجرة الكشف ، و كان هناك مسجد صغير ملحق بالمستشفى ، دخل الجميع المسجد و صلوا العصر ، ثم بدأ المأذون عمله

ردد هشام خلف الماذون : زوجتك ابنتى

و كانت شيرين خلف اباها تردد بشفتيها : زوجتك نفسى

و قال حسام و عيناه على حبيبته : و انا قبلت زواجها

و دعا لهما المأذون و تبعه الناس فى المسجد

اللهم بارك لهما ، و بارك عليهما ، و اجمع بينهما فى خير

و كان هذا كل ما يتمناه كلا العروسين ، ان يجمع الله بينهما فى خير

تقدم منها حسام ولم يحس بذرة خجل ، و هو يضمها بين ذراعيه ، ياه ، كم هى رقيقه هذه الانسانه ، كم هى حنونه ، انه يحس انه يحتضن زوجته و ابنته و اخته اللاتى لم يعرفهمن ابدا ،و دعا الله ان يحميها و يشفيها

اما هى ، فعندما احتضنها ، كانت فى البدايه خجله من اهلها ، ثم تذكرت انه اصبح اهلها و زوجها و حبيبها ، و هتفت من اعماقها : اللهم لك الحمد كما ينبعى لجلال وجهك و عظيم سلطانك
لم تكن تتصور انها ستستطيع ان تراه او تلمسه ثانية ، و ها هو الله يجمع بينهما فى حلاله ، بعد البعد و الفراق ، و يبدل حزنهما فرحا

و انطلق بعدها موكب السيارات و معها حسام فى سيارتها للمطار ، و طوال الطريق يدها فى يديه ، و راسها على صدره ، و هى تحس بقلبه ينبض مع قلبها نبضاً واحداً ، انه الان زوجها و حبيبه
ا
شيرين : انا حادعى يا حسام فى الكعبه ان ربنا ما يفرقناش

حسام : ربنا هو اللى جمعنا النهارده يا شيرين ، انا صحيح جيت عند البيت كذا مره قبل كده ، لكن انى اجى النهارده فى اللحظه دى بالذات ، هى دى المعجزه

شيرين : كنت عارفه انى لو شفتك حانهار ، و عمرى ما حاعرف اكذب عليك و لا اقولك انى مش عايزاك

حسام : ما تتكلميش فى اللى فات خلاص و ما تقوليش مش عاوزاك ابدا ابدا

شيرين : حاضر ، انا حاسمع الكلام ، عشان كلام جوزى

حسام : بس كده عشان جوزك ، ماشى يا شيرى يا ريتنى كتبت عليكى من اول يوم شفتك فيه

شيرين : كان نفسى كتب كتابنا يكون فى ظروف مختلفه و تقدر تفرح زى اى ...ا

قاطعها حسام : افرح ؟ انتى بتهذرى ، النهارده انا ارتفعت من قاع الياس لقمة
السعاده مره واحده ، انا اتحدى لو حد فى الدنيا فرح بكتب كتابه زيى ، كل ما الحاجه بتكون اصعب ، فرحتها بتزيد و الرغبه فى الحفاظ عليها تتضاعف

شيرين : ربنا يكمل فرحتنا يا حبيبى ، بس اوعدنى انك ما تسيبش البعثه تضيع منك

حسام : اوعدك

و كان المنظر فى المطار عاطفيا لدرجة انه اثار دهشة كل من راه ، كان هشام بك و عائلته فى قاعة كبار الزوار استعداداً للسفر ، و العاشقان يرفضان الفراق ، حتى عندما جاء ميعاد الطائره ، ظلت ايديهما متشابكه ، و كانت شيرين فى ملابسها البيضاء تبدو مثل العروس فى ليلة زفافها ، هى فعلا كانت عروس
يتم زفافها على المجهول

ربط حسام على قلبه فى النهايه ، و احتضنها بحب ، و هو يدعو الله ان يحفظ زوجته و ان يجمع شملهما على خير

و تحركت شيرين محاطه بابويها و اخاها ، و راسها ملتف الى الخلف تتابع حسام بعينيها ، كأنها تملا عينيها قبل الرحيل ، و تتمنى من كل قلبها الا تكون تلك المره الاخيره التى تراه فيها

بعد سفر شيرين ، اتجه حسام فى البدايه الى منزله وحكى لامه جميع التفاصيل ، و لم يخف عنها شيئا بما فيه احتمالات عدم الانجاب
فحزنت امه لحال الشابه الصغيره و مرضها اكثر من اكتراثها لما قد يحدث قائله :ا

الخلفه و عدم الخلفه دول بيد الله يا حسام ، ده انت نفسك انا خلفتك بمعجزه بعد ما كنا يئسنا انا و والدك من الخلف ، و بعد ما طفنا على الدكاتره ، ربنا بعتك لينا يا حسام بعد جوازى بعشر سنين و كان سنى وقتها تلاتين سنه ، ووالدك الله يرحمه كان سنه اربعين سنه ، و لا كان عندى مرض ولا هو ، لكن ربنا لما شاء حرمنا و لما شاء اعطانا ، ليه نشغل نفسنا بحاجات داخله فى علمه و مشيئته
الهى يشفيكى يا شيرين يا مرات ابنى و يسعدكم انتم الاتنين ببعض ، عالم بى و حاسس بشكوتى يا رب

و كانت الدموع بدات تلمع فى عينى الام حينما جثا حسام على ركبتيه امامها ، واضعاً راسه على حجرها كما اعتاد كلما اهمه شىء ، و اخذت امه تتحسس راسه و تقرا القران و الادعيه كما اعتادت منذ كان طفلاً

حسام : بس انا مش متصور يا ماما انى ما كونش جنبها فى العمليه

الام : طيب ما تروحلها يا حبيبى دى مراتك دلوقتى و محتاجالك

حسام : بس انا وعدتها انى ما اضيعش البعثه و ما اضيعش املكم انت وبابا فى

الام : دى امريكا فيها جامعات كبيره ، مش جوز اخت شيرين بيحضر دكتوراه هناك ، ما تتصل فيه و تساله كده لو كان ممكن تقدم هناك و تغير البعثه و خلاص

حسام : أغير البعثه ؟

الام : مش عارفه يا ابنى انا ما فهمش زيك ، بس اللى اعرفه انك عمرك ما حاتطمن و انت فى لندن وهى فى امريكا ، ده غير ان العمليات دى ممكن تطول و ممكن تحتاج هى متابعه بعدها ، و يمكن يكون صحيح اهلها ناويين انها تكمل دراستها هناك
طيب ليه البعد و الفرقه دى

بعد تفكير قصير فى كلام امه اتصل حسام بالمشرف على رسالته بالكليه و ساله عن امكانية تغيير البعثه الى امريكا بدلا من انجلترا
ليس حبا ً فى البعثه او حرصاً على مستقبله ، بل لانه وعد شيرين انه لن يترك البعثه و كان يتمنى الا يخلف وعده معها ان استطاع
و كل نيته انه ان لم يستطع ، فسيخلف وعده بكل تاكيد

و جاءت اجابة المشرف مخيبه لامال حسام ، اذ ابلغه انه من الواجب ان ينفذ السفر الى انجلترا لان الجامعه هناك متعاقده مع جامعة القاهره لشئون البعثات و لا سبيل لتغيير الوجهه

لكنه ترك بصيصا من الامل لحسام حين ابلغه انه من الممكن ان يسجل للدكتوراه فى اى جامعه عالميه اخرى ، لكن ستكون الدراسه باكملها على حسابه الشخصى و ليس على نفقة الجامعه ، ووقتها سيضطر لاخذ اجازه رسميه من منصبه بالجامعه ، و لن يضمن مكانه بعد العوده و كذلك لا يضمن اعادة تعيينه من اساسه

توكل حسام على الله و اتصل باشرف زوج اخت شيرين بامريكا ، و كان قد كلمه قبل ذلك مكالمة تعارف بناءً على رغبة شيرين ، و ابلغه بالموقف كاملا و طلب منه المساعده فى ايجاد جامعه لاعداد الدكتوراه ، مع تكفله بالمصاريف اللازمه
طمأنه اشرف بان الموضوع لن يكون صعبا و ابلغه ايضا بالاموال التى تتكلفها الدراسه هناك ، و انه من الممكن ان يجد عملا فى مركز ابحاث او فى الجامعه نفسها التى سيعد فيها الدكتوراه ، و طلب منه حسام عدم ابلاغ شيرين عن اى من هذه التفاصيل خشية الا تكلل مساعيه بالنجاح و يتسبب ذلك فى احباطها .

و مرت الايام التاليه فى استعدادت للسفر ، اتت بكل ما يتمناه حسام فعلا ، اذ تمكن زوج شاهى من تسجيل حسام فى الدراسات بنفس جامعته ، و اسعد ذلك حسام اذ سيتمكن من الوفاء بوعده ، و فى نفس الوقت يتواجد معها

و كانت شيرين فى هذه الاثناء تقضى معظم وقتها فى رحاب الكعبه مع والدتها ووالدها و تدعو ربها و قلبها متجه اليه ، و عيناها معلقه ببيته المحرم ان يفرج همها كربها ، و الا يخذل والديها و حسام و لا يسئهم فيها و تهتف من اعماقها :ا
، اللهم ان امتنى الان فسأموت سعيده و راضيه ، لكن املى فى كرمك لا ينقطع ان تمنحنى فرصة العيش مع من احب ، العيش لمن احب ، و ان اردتنى الى جوارك ، احسن خاتمتى و الحقنى بالصالحين يا رب ، و افرغ عليهم صبرا من بعدى يا كريم
اذ كانت روحها تهون عليها ولكن لا يهون عليها حزن اهلها و احباؤها و قبلهم زوجها

و بعد ايام كانت شيرين فى تنزل فى المطار بامريكا ، و ينتظرها هناك ، اختها شاهى و زوجها ، و .......... .......... حسام

[Prof.Dr/A.T.M]

الحلقه التلاته وعشرون (الجزء الاول)
فى ذاكرة الانسان
تحفر صور
و جوه و اشخاص و احداث
لكن بالتاكيد
ذاكرة شيرين ، حفر فيها هذا اللقاء مكاناً غائراً ، لا يمحوه الزمن
مهما طال
وكم كانت تتمنى فى تلك اللحظه للزمن ان يطول

نظرت شيرين اليه ، غير مصدقه ، انه هو ، امامها ، كم استحلفته بلسانها الا ياتى معها
و قلبها يكذب لسانها ، و يحلم بوجوده الى جوارها ، حتى النهايه ، بيده تمسك بيدها حتى باب حجرة العمليات

يا الله ، كم انت كريم و رحيم

لم تقل أى كلمات ، كان انفعالها و انفعاله اقوى من اى كلمات ، فقط دست جسدها الضئيل بين ذراعيه الممدودتان و صوته يرن فى اذنها منذ اخر لقاء ، فداكى عمرى يا شيرين

اما هو ، فأحس انه فى بيته ، رغم الغربه و البرد و الظروف ، انها فى احضانه الان ، اذن هو فى بيته حيث توجد .......... حبيبته

زوجته

حملها كطفله صغيره و دار بها حول نفسه ، و عيناه مغلفة بالدموع

و توقف لينظر اليها مليا ، و هى الاخرى نظرت الى عينيه ، و لم تقل اى كلمه و كل منهما بوجه نصفه ابتسامه و نصفه عينان تدمعان


مما جعله ينهار على يداها تقبيلاً و هو غير مصدق انها لم تأبه للناس حولها ولا لوالديها ، فقط عبرت عما بداخلها
و لم يكن بداخلها فقط حب فى هذه اللحظه ، كان نوع من العرفان ، كانت تريد ان تبلغه بغير كلام ، كم تقدر وقوفه الى جوراها ، و قطعه لنصف الكره الارضيه ليكون معها

لم يكن يدرى كيف كانت ستسير به الايام ، لو فقد هذه المخلوقه ، لو اختفت من عالمه
لكن شيرين كان وجودها مثل العطر

قد يختفى الشخص ، و يبقى عطره للابد ، دليلاً دامغاً على وجوده
دليلا يقول : كان هنا انسان جميل ، نبيل ، لا تمحو ذكراه السنين

اندهش والدا شيرين نفسيهما عندما وجدا حسام ، لكن وجوده اورثهما الكثير من الارتياح ، احسا انه سيسهم فى ارتفاع معنويات شيرين للسماء ، خاصةً بعد ما لمسا تبدل حالها تماماً بمجرد ما رأته .

كان ميعاد المستشفى فى اليوم التالى ، و امامهما ليله باكملها
ليله من العمر ، قد تكون اخر لقاءهم
طلبت شيرين من امها ان تتركها مع حسام تلك الليله .

نظرت الام نظره ذات مغزى لحسام ، الذى طمأنها بنظره واحده ، انه لم يكن ليؤذيها او ليجهدها تحت اى ظروف و لم تقل الام غير : انا واثقه فيك يا حسام يابنى

ابتسم حسام ابتسامه حزينه قائلاً : اطمنى يا طنط ، انا باخاف على شيرين اكتر من نفسى
خرج حسام وشيرين من الفندق بعد انزال الحقائب ، و حجز الغرف

و اخذ حبيبته الى احد المطاعم الذى اخبره اشرف عنه ، و على ضوء الشموع الخافته ، نظر لوجهها كانه يراها لاول مره ، عيناها حبيبتاه ، هل من الممكن ان يحرم منهما للابد ، هل من الممكن ان يوقف الزمن لياخذ منها كفايته الان ، و هل هناك فعلاً ما يكفيه عمراً كاملاً بدونها

و هى كانت تنظر اليه دون ان تتكلم ، فقط تراقب انفعالاته و عيناه ، و تشعر بكل ما فى داخله ، انه لازال كما هو ، منذ وقعت عليه عيناها ، لا ينظر اليها ، ينظر بداخلها ، و احست انها تريد ان تحيا فقط لكى تجعل هذا الرجل سعيداً
وهى لاتدرى ان مجرد وجودها بجوراه ، جعله بالفعل اسعد الرجال

و بعد فتره طويله من ضجيج الصمت قال لها : بحبك يا شيرين
انا عارف انى باقولها كتير و باكرر نفسى ، حاولت ادور فى كل القواميس على كلمه جديده تعبر عن شعورى بيكى ، و مش لاقى برضه غير بحبك

اغمضت شيرين عينيها لتتشرب الكلمه بكل احساسها ثم قالت : باحبك

و اردفت مصطنعه الغضب : بس زعلانه منك يا حسام ، مش اتفقنا تروح البعثه و انت وعدتنى

حسام : مانا رحت البعثه اهوه

شيرين : ازاى بأه ؟

حسام بمرح : شغل عالى اوى ، سجلت للدكتوراه هنا فى نفس الجامعه اللى فيها الدكتور اشرف جوز اختك ، و اللى ان شاء الله حاتكملى فيها دراستك انت كمان

ردت شيرين و قد دار راسها من المفاجأه :ا
ايه ايه ، قول تانى معلش ، دراستى و دراستك فين ؟

حسام : انت فاكره انك بعد ما تطلعى بالسلامه ان شاء الله حاسيبك ترجعى مصر و تبعدى عن جوزك ، لا يا مدام ، حاتفضلى معايا هنا ، انا عملت اجراءاتى خلاص

شيرين : اجراءاتك ؟

حسام : يا حبيبتى انت مراتى دلوقتى ، و نجحتى بحمد الله فى الترم الاول ، طبعا عرفت كده وانا فى مصر ، و كلمت شهيره و هى ساعدتنى انى انقل اوراقك ، و طبعا كانت معايا قسيمة الجواز يا عروسه ، و خلاص ، انت اتدبستى فيا رسمى

لم تطق شيرين نفسها من الفرحه فانتصبت واقفه و هى تقول و قد ملأها ما فعله حسام بالامل : يعنى انت ما خسرتش البعثه يا حسام

قام حسام هو الاخر واقفا : و لا انت خسرتى النص ترم ده يا عيون حسام ، و ان شاء الله نخلص دراستنا و نرجع بلدنا

و بدون اتفاق انسحبا الى جانب طاولتهما ، و ذابا فى احضان بعضهما ، و كانت موسيقى الكمان بدات بالعزف فى المطعم الراقى

و لاول مره يرقصا سويا بحق ، اذ كانا خلال رقصتهما فى الخطوبه متباعدين عن بعضهما ، لم تكن زوجته بعد
لكن سرعان ما انتهت الرقصه ، و بعدها انتهى العشاء و عادا الى الفندق

ذهبا سوياً لغرفة شيرين ، و اول ما فعلا هو الوضوء و الصلاه ، و تبعاها بصلاة شكر لله تعالى الذى جمعهما ، و بدأ حسام يدعو دعاء الحاجه بصوت رخيم ، و تردد خلفه شيرين شيرين بعينان دامعتان و هما يبتهلان الى الله الذى جمعهما ، الا يفرقهما قط

---------------------------------------------------------------
شيرين : فاكر اول يوم قلت لى فيه انك بتحبنى ؟

حسام و قد احمر وجهه : فاكر طبعاً ، صدقينى يا شيرين انا عمرى ما كنت جرىء و لا مقتحم زى ما نتى فاكره ، انا كتبت الكلام ده بينى و بين نفسى ، و فجاه لقيت نفسى بادوس انتر و الكلام وصل عندك

شيرين : الكلام وصل عندى قبل اليوم ده بكتير ، من ساعة ما بصتلى بعد ما صحيت من الاغماءه ، ساعتها حسيت انك بتحبنى من غير ما تقول ولا كلمه
عمرى ما تخيلت ان ربنا يكون بيحبنى لدرجة انى اشوف معاك السعاده دى كلها

اطرق حسام و فكر بينه و بين نفسه : انها بالرغم من كل الامها و مرضها سعيده ، الحمد لله ان وضعنى فى طريق هذا الملاك ، حتى لو اورثتنى حزن العمر كله ، يكفينى اسعادها ولو لحظه واحده



كان الفجر قد اقترب ، فظلا يرقبان الشرفه التى كانت تطل على بحيره رائعه الجمال ، لكنها تقترب من التجمد ، و على جانبيها الاشجار قاربت على الجفاف من شدة البرد و لم يتبق فيها ورقه واحده ، و تساءل الاثنان فى نفس اللحظه ، هل ستتاح لهما رؤية هذا المنظر ، معاً ، الربيع القادم ، و قد اكتست جنبات المكان بالخضره ، و اينعت الزهور و سالت مياه البحيره باشراقة شمس الربيع الدافئه عليها ؟

__________ ___

[Prof.Dr/A.T.M]

الحلقه التلاته وعشرون(الج زء التاني)
------------------قلب واحد---------------------------------------
و حينما اقترب ميعاد نزولهما للمستشفى ، دخل حسام حمام الغرفه كى يتيح
لشيرين تغيير ملابسها دون خجل ، اذ كان مصراً ، على منحها خصوصية الخطيبه ، بالرغم من عقد قرانهما ، أملا فى ان يمنحهما الله الفرحه كامله غير منقوصه يوم عرسهما


دفنت شيرين راسها فى صدره ، ثم اعطته مظروفاً مغلقاً على رساله ، و طلبت منه ان يقرأها و هى فى غرفة العمليات ، لانها سطرت فيها ، ما لم تستطع قوله بلسانها
ثم تمت جميع الاجراءات فى دقه و سرعه غريبه ، اذ كانت شيرين مستعده لانها لم تتناول طعاماً منذ عشاء امس ، و كانت الفحوص و الاشعات قد وصلت من مصر قبلها بايام و اقر الاطباء انها جاهزه للعمليه ، لم تكن عملية استبدال قلب ، فقط عمليه لتغيير الصمام ، و بعدها قد يعمل القلب بصوره تقترب من الطبيعيه و قد لا يعمل ، و يتوقف الامر على متابعتها للساعات القليله بعد العمليه ، لان عضلة القلب كان بالفعل ضعيفه ، و اخبرهم الاطباء باعصاب بارده ان شيرين قد لا تتحمل التخدير لفتره طويله

و عصر ذلك اليوم امسك حسام بيدها و هى نائمه كالملاك على ترولى العمليات ، مغطاه بالملاءات ، و رغم ثبات ملامحها ، وجد يدها تختلج و ترتعش فى يده مثل عصفور صغير ، و احكمت قبضتها على يده قائله : ادعيلى يا حبيبى

و دخلت شيرين غرفة العمليات

و لم يعد لحسام و لا لاحد فى الدنيا ، ما يفعله ، غير الابتهال لله ان ينجيها
تمنى ساعتها لو كان هو الممدد بالداخل مكانها ، و تعيش هى و تبقى
لو كان الامر بيده لاعطاها قلبه ، و عاش بداخلها ما عاشت هى ...ا
لكننا لا نختار مقدراتنا ، و لا نختار من نحبه ، حتى اسماءنا لا نختارها
اتصل حسام بامه و هو يبكى قائلاً : ادعى لها يا ماما .......... ارجوكى

ثم انزوى فى احد الاركان وحيداً

و فتح رسالتها :ا

حبيبى و زوجى و بهجة عمرى .... ..حسام
اسمك بالنسبه لى اصبح مساوياً لكمة احبك ، عندما ادعوك حسام ، اعلم انى اقصد ابلاغك بحبى اكثر من ان اناديك ، عرفت الحياه و الحب معك ، و لم اتمنى اكثر فى عمرى ، اكثر من حبك و حنانك ، سامحنى يا حسام ان تسببت يوماً فى جرحك او فى عذابك ، و اعلم انى لو عشت او مت ، لن اعرف الفرق ، لانى عشت معك فى ايام ، ما لم يره غيرى فى عمر كامل ، لكن حزنى سيكون عليك انت ، سامحنى يا حبيبى لو تركتك ، لن يكون ذلك باختيارى ، و لكنك انت اخترت ، اخترتنى يا حسام ، و تبعتنى الى اخر الدنيا ، و لو كانت الليله الماضيه اخر ليالى عمرى ، لكانت اعظم نهايه لاسعد حياه ، لقد علمتنى معنى الحب ، و التضحيه ، و لو قرات الاف الكتب ما تعلمت منها ما عرفته معك فى لحظات قصيره ، يوم تمسكت بى رغم عدم ترحيب اهلى ،لحظة فديتنى بنفسك و ادعيت قيادة السياره ، لحظة قابلتنى تحت منزلنا و انت تظن انى توقفت عن حبك و مع ذلك ، لم تتوقف عن حبى ، و تمسكت بعقد قرانك علىّ رغم ان حياتى مهدده ، و تاج على راس تضحياتك ، لحظة رايتك امس فى المطار ، لقد جعلتنى اعيش العمر كله فى ليله واحده .
اريدك ان تعدنى انه مهما حدث ، مهما كانت النهايه ، تعدنى انت تتشبث باحلامك ، و احلامى ، و لا تظن انى لو مت سارحل بعيداً ، ستظل روحى ترفرف حولك ، تسعد بسعادتك ، و تشقى لو راتك حزيناً ، اما لو عشت ، فأعدك ان اهب كل لحظه فى عمرى لاسعادك ، كما اسعدتنى و انتشلتنى من اعماق اليأس ، و اخر دعائى لربى ان يجمعنى بك فى الدنيا لو قدر لى الحياه ، ولو غير ذلك ، يجمعنى بك فى جناته ان شاء الله
و كما قلت لى سابقاً لم اجد كلمه اكبر من
احبك
حبيبتك و زوجتك الى الابد ......شيري ن

[Prof.Dr/A.T.M]

الحلقه الاربعه والعشرين و(الاخيره)
اريدك ان تعدنى انه مهما حدث ، مهما كانت النهايه ، تعدنى انت تتشبث باحلامك ، و احلامى ، و لا تظن انى لو مت سارحل بعيداً ، ستظل روحى ترفرف حولك ، تسعد بسعادتك ، و تشقى لو راتك حزيناً ، اما لو عشت ، فأعدك ان اهب كل لحظه فى عمرى لاسعادك ، كما اسعدتنى و انتشلتنى من اعماق اليأس ، و اخر دعائى لربى ان يجمعنى بك فى الدنيا لو قدر لى الحياه ، ولو غير ذلك ، يجمعنى بك فى جناته ان شاء الله
و كما قلت لى سابقاً لم اجد كلمه اكبر من
احبك
حبيبتك و زوجتك الى الابد ......شيري ن



قرا حسام الرساله للمره المليون ، و طواها بعنايه و وضعها فى جيبه


لقد مرت عشرون عاما على يوم كتبت حبيبته هذه الرساله ، و اصفرت اطرافها و اهترأت

و لازال حريصاَ على قراءتها فى كل مناسبه فى حياته

اليوم ، يتم تكريمه فى بلاده ، بارفع وسام من الطبقه الاولى و يسلمه له رئيس الجمهوريه

و اعلن المذيع : رجل الصناعه الاستاذ الدكتور : حسام أحمد اسامه
• جائزة الدوله عن انجازاته و ابحاثه فى مجال الادويه و تطويره انواعاً من الادويه البديله عن الحقن ، للاطفال المرضى بروماتزم القلب و كذلك للاطفال من مرضى السكر
• و اسهاماته بمصانعه الكبيره فى توفير الدواء باسعار رمزيه لكل فقير فى هذا البلد ،
و كذلك بعد ان قامت منظمة الاغذيه و الادويه بالامم المتحده بتكريمه ، و اختياره سفيراً لها فى افريقيا .

و اليوم يتم تكريمه هنا فى بلده عن مجمل انجازاته

و تم النداء عليه لاستلام الجائزه

و مضى لاستلامها بين تصفيق الحضور

ياه انه يعرف معظمهم ، ها هى شهيره ، لا زالت تحتفظ بلمعة عيناها ، وندى ، صورة طبق الاصل من خالتها الغاليه ، و الدكتور شريف جراح القلب الشهير و صاحب المستشفيات ، و معه زوجته و ابناؤه ، و شاهى و زوجها ، كم ساعداه فى بداياته فى امريكا ووقفا الى جواره ، و معه الدكتور هشام ابنه ، زوج ندى ، و الى جوارهما منال صديقة عمر حبيبته ، و معها ابنها الاكبر الطالب فى كلية الهندسه

و القى كلمته التى شكر فيها الرئيس الذى سلمه الوسام ، و اهدى الجائزه لروح والديه الراحلين

كما اهداها بكل الحب و عيناه تدمعان لحبيبة عمره :ا















لزوجته شيرين الحديدى ، التى ليست بينهم اليوم ، لكنها من المؤكد انها معهم بقلبها

و نزل من على المسرح ليحتضن العائله كلها بحب ، و هم يتذكرون الراحلين و يترحمون عليهم ، كم كانت ستكون سعادتهم بهذه الانجازات


















و انطلقوا كلهم فى سرعه للمنزل














حيث كانت شيرين فى انتظارهم على احر من الجمر:clin _d_oeil: ، كانت قد ولدت لتوها شيرين الصغيره ، لم يكمل عمرها اسبوعان ، و الزمها الطبيب الراحه التامه فى السرير

و جرى الشريط كله اما م عينى حسام فى لحظه .......... ........
و لايدرى لماذا تذكر البحيره التى تمنو ا رؤيتها سويا فى الربيع
لقد رأوها فى ذلك الربيع البعيد العزيز على القلب
و من بعده صيف
و ربيع
و فصول كثيره مرت عليهم اثناء دراستهم فى امريكا


و ذلك بعد خروج شيرين من الجراحه ، و حرج حالتها لشهور ، ثم شفاءها و خروجها من و المستشفى ، و ليلة زفافهما الاسطوريه فى ارقى فنادق القاهره ، و صورة امه و هى تبكى فرحاً ليلة زفافه ، و وفاتها منذ سنوات ، راضيه عنه و عنها

و الام شيرين بسبب منعها من الانجاب بامر الاطباء
و الخلاف الكبير بينهما حين اصر على عمل جراحه لايقاف قدرته على الانجاب
و اصرار شيرين على الا يفعل
ثم طلبها منه ان يتزوج لينجب ، و معاناته الامرين حتى يقنعها بانها وحدها تكفيه
و لان الله عوضه بحبها كما عوضه بثروه طائله لم يكونا يحلمان بها بسبب براءات اختراعات الادويه التى طوراها سوياً ، و عوضهما بما هو اكثر من ذلك ، سكن و موده و رحمه
و ........حب كبير

لماذا لا يلبث الانسان يسعى لاكمال الناقص فى حياته
و لماذا يراه اصلا ناقصا
و هو يملك ان يفرح بما اتاه الله و اسبغه عليه

و بعد السنين
حقق الله املهما ، و منحهما شيرين الصغيره ، بعد مغامره قامت بها حبيبته من خلف ظهره ، و اقنعت طبيبها ان يباشرها طوال فترة الحمل ، التى قضت معظمها فى المستشفى ، معرضه حياتها للخطر من اجله
و تذكر شكله منذ اسابيع وهو جالس على الارض يبتهل الى الله امام غرفة العمليات ان ينجيها
و رسالتها فى يده يقراها كعادته
ليحمد الله دائما على ما يحدث مهما كان
هذه الرساله دائما ما تذكره ماذا كان و كيف اصبح
و تشجعه اكتر على شكر ربه و الرضاء بقضائه

و ها هى ثمرة حبه

شيرين الصغيره ، مزيج الحب من امها و اباها ، جاءته على غير انتظار و هو على اعتاب الخامسه و الاربعين ، كلمسه اخيره تكلل حياته بالسعاده و الفرحه
و تنير وجه امها بابتسامه الامومه
و كى تظل شيرين على عهدها معه ، ان تسعده فى كل لحظه فى حياته
حتى اخر عمرها .......... ....

-------------------------- ----------------------------------------------------------------


يارب تكون عجبتكم مع انى محسيتش بده
بس انا كنت حريصة انى اخلصها بسرعة علشانكم وخصوصا علشان خاطر
hend ere
لانها بجد كانت بتشجعنى شكرا ليكم على المتابعة